Nogal wat mensen zitten met zware schaamte en zelfbeeld problemen.
Bevroren
Schaamte is dat je zo bevroren bent dat je jezelf kwijt bent. Het is eigenlijk een soort staat van het zenuwstelsel die helemaal bevroren is. Schaamte is de laagste stap in de bewustzijnschaal van David Hawkins, zie het plaatje (klik op het plaatje voor een vergroting) (Bron: Jan Bommerez). Het heeft de laagste frequentie van alle emoties en daarom voelt het het zwaarst. Schaamte is ook toxisch, het zorgt voor een gevoel van onveiligheid, waardoor je je ventrale vagus niet goed ontwikkelt, met alle gevolgen van dien. Lees mijn blog over de ventrale vagus nog eens.
Opvoeding
In onze opvoeding zit vaak veel waarschuwen. Pas op als je dit doet, dan ….’ en ook ‘nee, niet zo, je moet het zus of zo doen, want anders….’ Natuurlijk mag je je kind laten zien hoe jij het doet, als voorbeeld, maar laat je kind knooien. Laat het fouten maken. Laat het zijn eigen manier ontdekken. Natuurlijk binnen veiligheidsgrenzen en ook jouw grenzen zijn belangrijk. Maar dring jouw manier niet op aan je kind als “de enige juiste manier” om iets te doen. Ook al is de manier van je kind langzamer, minder productief, minder handig in jouw ogen. Laat het. Laat je kind het zelf doen en ontdekken. Dáár krijgt je kind zelfvertrouwen van. En daar leert je kind dat het zich niet hoeft te schamen. Dus zit op je handen. Bijt op je tong voordat je weer waarschuwt. Ook dat is je rol als ouder.
Maatschappij
Schaamte zit ook verankerd in onze maatschappij. Van vroeger uit komt dit uit de kerk; je moet je schamen vanwege je zonden. Nu religie niet meer bepalend is, is er toch een ander soort religie ontstaan: een soort ‘sociaal wenselijk gedrag religie’. Tegenwoordig moet je je schamen als je een andere mening hebt dan de sociaal wenselijke gedachte. Men vraagt zich af tot hoe ver vrijheid van meningsuiting gaat, of daar een grens aan zit. Want het is toch gevaarlijk als iemand dat of dat zegt? Ik ben soms geschokt hoe hard de media meedoet aan blaming, framing en shaming. Ik kijk bijna geen tv meer, maar ook op Netflix wordt kwistig geframed, geblamed en geshamed. Andersdenkenden worden beschaamd, en kiezen vaak uiteindelijk zelfs ‘gelukkig’ toch voor het goede (het sociaal wenselijke gedrag). Tenenkrommend vind ik het soms.
Voorouderlijk trauma
Maarten Oversier schrijft over hoe voorouderlijk trauma van oorlog en dwang in religie ons nu nog steeds beïnvloeden in zijn boek Bestaansrecht. Door krampachtig aan allerlei eisen en normen te moeten voldoen, werden gevoelens van schaamte mee het graf in genomen. In zijn therapeutische praktijk heeft hij veel te maken met mensen nu die last hebben van die ‘grafgeheimen’. Doordat de heftige emoties letterlijk in het DNA worden opgeslagen, ontvang je via je voorouders ook datzelfde trauma. Je voelt dingen die niet van jou zijn, maar die opgeslagen zitten in je DNA. Door die in het licht te zetten, opa of oma de aandacht en liefde te geven die ze toen niet kregen, kan de persoon in het hier en nu zichzelf beter begrijpen. Fascinerend hoe dat werkt, vind ik.
Acceptatie
Schaamte is dus een sterke driver in onze cultuur. En we kunnen die schaamte niet uit de wereld helpen door elkaar te blijven blamen en shamen. Door te zeggen “mijn visie, mijn manier of mijn ideaal is het beste voor iedereen” of “iedereen moet hetzelfde denken en doen als ik” drijf je uit elkaar en voed je de strijd. Je wint geen strijd door te strijden. Net als je oorlog niet wint door oorlog te voeren. Oorlog levert altijd alleen maar verlies en meer trauma en wrok op. Zo verlies je met strijd ook altijd de verbinding met de ander. Er ontstaat alleen maar echte winst voor beide partijen door samen in vrede elkaar te accepteren. We ontmoeten elkaar in het midden. Door acceptatie van andermans mening omdat die is gebaseerd op andere ervaringen en daardoor ook begrip voor de ander zijn manier van doen en denken.
Bewustzijn en compassie
Acceptatie komt voort uit bewustzijnsontwikkeling. Door je bewust te worden van wat er in je leeft, je emoties niet weg te duwen, leren we onszelf te accepteren. Dan kunnen we schaamte omarmen. Dit doe je bijvoorbeeld door jezelf met HEEL VEEL COMPASSIE en dus zonder oordeel af te vragen: welke pijn IN MIJ wordt er nu zo geraakt? Dus naar binnen kijken in plaats van naar wat de ander jou mogelijk aandoet. En dan jezelf dat te geven wat je nodig hebt: begrip, respect, troost, geruststelling, waardering, acceptatie, etc. Oordelen levert schaamte op. Door met compassie aanwezig zijn bij alles wat er in je zit, kan je jezelf volledig accepteren zonder schaamte.
En dan kan je ook de ander accepteren. Met al zijn of haar oordelen, aanvallen, trauma of alleen maar een totaal andere mening die jij misschien wel gevaarlijk vindt. Omdat je zoekt naar het waarom en begrip opbrengt voor die ander, met al zijn goede en slechte ervaringen.
Lichaamsbewustzijn
Bewustzijn begint bij je fysieke lichaam. Voelen van je sensaties. Waar zitten die sensaties in je lichaam? Hoe voelen die? Holistische massage helpt je voelen. Met trage strijkingen nodig ik je uit mijn handen te voelen en daarna je eigen huid en dat wat er in je lichaam gebeurt door de strijkingen. Hierdoor ervaar jij ook voelend aanwezig te zijn bij alles wat is. Alles mag er zijn, elke emotionele of fysieke reactie is ok. Zonder oordeel, met compassie, mag je alles voelen wat je lichaam je wil vertellen. Dat verhoogt de frequentie van je lichaam en zo kom je uit die schaamte.
Je bent van harte welkom. App 06 1256 4052 of mail@heleenbuikema.nl.