Een interessante vraag. Wat zou je doen als je veel geld kreeg en nooit meer hoefde te werken? Of, wat zou je doen als iemand je belaagd, vast pakt of slaat? Of, wat zou je doen als je kind komt te overlijden? Of, wat zou je doen als je op de snelweg van de weg af wordt gereden?
Zinvol
Heeft het zin om zo’n vraag te stellen? Soms wel. Voor mijn bevalling in het ziekenhuis, zei een collega tegen mij: wat zou je doen als je bevallen bent in het ziekenhuis, je kind wordt mee genomen door een arts, wat wil je dat je man doet? Bij jou blijven? Of met de baby mee? Voor mij had die vraag toen zin. Ik dacht erover na en wilde dat mijn man met onze baby mee zou gaan. Dacht ik. En op het moment dat het nodig was, hoefde ik daar niet meer over na te denken. Hij ging mee en kwam even later geëmotioneerd en huilend terug in de bevallingskamer met onze dochter in zijn armen. Alles was goed met haar. Ik vond het fijn dat ik er op dat moment niet mee werd geconfronteerd. En… ik voelde op dat moment hetzelfde als dat ik van tevoren had bedacht.
Je weet het niet echt
Maar… dat laatste hoeft niet altijd het geval te zijn. Je denkt dat je wel iets zal zeggen als iemand bijvoorbeeld in de supermarkt wordt uitgescholden. Of dat je wel zal helpen als iemand in elkaar geslagen wordt. Maar eigenlijk weet je niet of je dat zal doen. Eigenlijk kan je deze vraag dus nooit echt beantwoorden. Je kan alleen nadenken over wat je denkt dat je zou doen. Of wat je zou willen doen. Wat je werkelijk doet, weet je domweg niet. Tot je in de situatie zit.
Voorbeeld
Ik lag een keer in bed te sluimeren. Ik dacht dat ik soort van wakker was, maar toch was ik er niet helemaal bij. Ik was er in ieder geval van overtuigd dat het midden in de nacht was en mijn man naast me lag. Toen hoorde ik duidelijk voetstappen op de trap. Binnen twee seconden stond ik boven aan de trap in het donker te sissen “Wie is daar?!” Het was mijn man, die dus niet naast me lag. En ik lag er zelf nog geen half uur in. Ik was er van overtuigd dat er een insluiper in huis was en stond voor de slaapkamerdeuren van onze meiden om hen te beschermen. Hierna kreeg ik een soort shock. Ik voelde me soort van overkoken en trilde vervolgens van binnenuit. Wat had ik gedaan? Mezelf voor een insluiper gegooid. Zonder nadenken. 100% in het nu. Zo werkt moederliefde dus. Ik vond het eerlijk gezegd doodeng en geruststellend tegelijk.
De kracht van het NU
Dit is een voorbeeld dat aangeeft hoeveel kracht het NU heeft. Alles gebeurt alleen maar in het NU. In het NU BEN je. Daarbuiten denk je. Over de toekomst of over het verleden. Maar in het NU doe je intuïtief, zonder dat je hoofd zich ermee bemoeid of voordat je hoofd er iets van kan vinden.
Denken
Denken is een soort ziekte geworden. In zijn boek ‘De kracht van het NU’ noemt Eckhart Tolle het denken “onophoudelijk mentaal lawaai, dat je verhindert aanwezig te zijn in het NU”. En waarom? Omdat we het denken niet meer gebruiken, maar het ons laten gebruiken. We identificeren ons met het denken. ‘Ik denk, dus ik ben’, zei de filosoof Descartes. Ik denk meer in de richting van Tolle. We zijn veel meer dan ons denken. Schoonheid, liefde, creativiteit, vreugde, innerlijk vrede. Dat kan je allemaal niet logisch beredeneren. Het gaat je verstand te boven. Ik voel de kracht van die momenten dat ik echt in het NU ben. Hoeveel rust, ruimte, liefde en vrede daar zit. Dat die momenten goud waard zijn.
Logische beslissingen
Natuurlijk wil ik hier het denken niet totaal wegzetten als iets negatiefs. Het stelt ons in staat te analyseren, te plannen, te organiseren, dingen te begrijpen. Allemaal super belangrijk in het leven om logische beslissingen te nemen. Het gaat mij hier om het denken te verheffen boven intuïtie, boven de kracht van het NU. We leven in een maatschappij waar het denken een te grote plaats heeft ingenomen. Op school wordt eigenlijk alleen ons denken getoetst, terwijl er nog zoveel meer is. Er wordt te weinig gekeken naar daadkracht, moed, humor, veerkracht, reflectie, compassie, inlevingsvermogen. Volgens mij is het juist belangrijk beide goed te gebruiken, het gaat om de balans.
Training
Aanwezig zijn in het NU vraagt training. Je kan het niet ineens. Wel op momenten, maar niet in regelmaat. Want aanwezig zijn in het NU heeft nl. veel voordelen. Het maakt het leven een stuk aangenamer. Je bent minder bezig met zorgen en angst. Je voelt je krachtiger, meer in balans.
Uitdaging
Ik vind leven in het NU een uitdaging. Stoppen met denken, hoe dan? Tja, je kan het alleen maar doen, het valt niet uit te leggen. Zelfcompassie, zelfliefde en rust heb ik nodig om te leven in het NU. Tijdens mediteren kan ik soms een stukje stoppen met denken. Tijdens het masseren ervaar ik soms een flow waarin ik helemaal in het NU ben. Ik stop met denken en de energie stuurt dan mijn handen, ze gaan als vanzelf. Die momenten maken dat ik het zo heerlijk vind om te masseren. Ik kom er zelf ook van tot rust. En degene op de bank voelt het ook. Dat is magisch.
En jij? Lukt het jou je gedachten soms even stop te zetten? Ken je de kracht van het NU?