Sinds de theaterlessen via Leraar in de buurt op woensdag voel ik dat ik beter leer spelen door het theater maken. Een korte oefening met een paar steekwoorden en daar razendsnel met een groepje een toneelstukje van maken. Uit je hoofd, in je lichaam, iets maken met je handen of je lichaam, ritme met trommels, spannende verhalen. Ideeën uitwisselen en gaan. Geen “ja, maar…”, maar “ja en…” Dat zorgt voor zoveel plezier!
Loslaten
Ik voel me uitgedaagd meer te doen met dat spelen. Omdat het voor de zoveelste keer op mijn pad komt. De vorige keer schreef ik over spelend coachen. Maar ook daar hangt weer iets boven dat het ‘moet’. Dat het nuttig moet zijn. Dat haalt een deel van het plezier eraf. En toen dacht ik… ik laat het helemaal los. Ik ga spelen. Echt doen wat ik leuk vind.
Combineren
De ideeën begonnen te stromen. Ik heb van alles gedaan in het verleden. Ik heb jaren djembé les gehad. Ik heb jaren in een gospelkoor gezongen. Ik kan mindfullness oefeningen doen om kinderen en ouders tot rust te brengen, helpen de aandacht ergens op te richten. Ik lees nog steeds graag mijn dochters voor als ze naar bed gaan. Met mijn dochters knutsel ik regelmatig. Simpelweg kleuren, schilderen op nummer, of gewoon knippen en plakken, of zelf iets schilderen. Ook ben ik weer begonnen met breien! Jawel! Haha. En nu deze theaterlessen. Dansen kunnen mijn dochters als de beste en onze oudste geeft sinds 2 jaar ook les aan de kleinere kinderen. Deze week tijdens de theaterles oefende ze ook met deze groep. Iedereen mocht ideeën inbrengen en zij had de leiding. Zij mocht de choreografie bepalen. Het ging super goed. Als ik dat nu eens allemaal combineer? Als ik nu eens creatieve middagen organiseer voor ouder en kind samen en mijn meiden betrek bij de organisatie en inhoud?
Spelen
En toen kwam de onzekerheid… Kan ik dat? Durf ik dat? Zitten daar mensen op te wachten? Ik ging op zoek naar een creatieve opleiding. De energie daalde. Ik voelde dat dat niet de bedoeling is. Dat ik mag gaan spelen. Alles loslaten. Ik vroeg aan mijn dochters of ze mij hierbij willen helpen. Luid gejuich volgde! Yes! Zij hebben er net zoveel plezier aan als ik. Mijn verlangen is om ouder en kind beter met elkaar te laten verbinden. Zoals ik steeds verbind met mijn meiden.
Hoe ziet dat eruit?
Zo kwamen deze creatieve middagen steeds verder tot stand. We gaan vooral knutselen met ouders en kinderen. Met allerlei materialen, spelen met verf, stiften, kleurpotloden, karton, papier, plakband, knopen, stickers, vilt, versieringen, lint, strikjes etc. Ik bied het materiaal aan, iedereen is vrij daarmee te doen wat je wil. Ik bedenk iets wat ouder en kind samen kunnen doen met als doel met elkaar te verbinden. Echter, alles wat moet stagneert het creatieve proces, dus als je iets anders wil doen, alles mag, niks moet.
Ik wil graag starten met lichaamsgerichte oefeningen om uit het hoofd te komen. Daarna afwisselend óf zingen/percussie, óf dans, óf theater oefeningen. Nog even kort de aandacht richten op wat we kunnen maken door een verhaal voorlezen, mindfullness of een visualisatie. En dan los met alle materialen. Super spannend of dat lukt, maar ik heb er nu al zin in. Jij ook?
Laten we samen onze creatiekracht verder ontwikkelen door te gaan spelen! Doe jij mee met je kind?
Wil jij me helpen de groep vol te krijgen? Deel dan vast dit bericht en houd mijn Facebookpagina of website in de gaten. De praktische informatie volgt zeer binnenkort.
Door het downloaden van mijn gratis e-book schrijf je je ook in voor mijn blog. Je ontvangt deze dan (ongeveer 2-wekelijks) direct in je mail.