Spelen (2)

“We stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen.” Socialist en toneelschrijver George Bernard Shaw

Creatiekracht

Creatiekracht is voor mij de kracht van binnenuit die maakt dat je van een idee werkelijkheid kan maken. Die kracht komt vrij als je speelt, als je de vrijheid voelt om zomaar iets te maken wat in je opkomt. Als er geen druk op zit. Als je uit je hoofd, gewoon doet met je lichaam of met je handen.

Magie

Als kind spelen we allemaal. Kinderen spelen vanzelf. En al spelend leren ze van alles. Als ouder hoef je niet veel meer te doen dan een beetje stimuleren en wat dingen aan te bieden zoals materialen en muziek(instrumenten). Spelen is iets magisch. Als je erin opgaat, ontstaat er iets moois. Een mooi verhaal, een fantasie, het verwerken van recente gebeurtenissen, of iets tastbaars: een tekening, schilderij, beeld, etc.

Spelen zorgt ook dat je leert omgaan met emoties. Hoe blij voel je je als iets nieuws hebt gemaakt met je handen? Hoe ga je om met verlies van het spel? Ben je dan gefrustreerd of word je zelfs boos? En hoe ga je ermee om als je het spel dat in de groep gespeeld wordt niet leuk vindt? Als het je verveelt?

Waarom stoppen we dan met spelen?

De crux zit volgens mij bij het nadoen. Kinderen doen al spelend gebeurtenissen na. Of ze doen volwassenen na. Wanneer ze ouder worden, gaan ze nadoen om te stoppen met spelen… want wij volwassenen spelen ook niet… We hebben zorgen en verantwoordelijkheden. En als we dan spelen, moet het toch minstens een doel hebben (je gezondheid, een optreden of kunst om te verkopen). Het element van ergens in opgaan ongeacht het resultaat, ongeacht de tijd, ongeacht of het ergens toe leidt, zonder druk van buitenaf, dat past niet bij onze gejaagde maatschappij waarin we onszelf moeten waarmaken of steeds verbeteren. Daarom stoppen kinderen volgens mij met spelen.

Ik denk ook dat meer kinderen niet zouden stoppen met spelen als ze op school niet steeds op een stoel zouden moeten stil zitten, moeten luisteren en lesjes in een boekje moeten doen. Het gaat niet om die lesjes. Het gaat om het moeten. Ze moeten het op een bepaalde leeftijd, ongeacht of ze er aan toe zijn of niet. Ze leren niet vanuit een intrinsieke motivatie.

Verloren

Ik vind voor mezelf spelen soms best lastig. Mijn hoofd is snel verveeld. Of mijn hoofd weet niet meer wat of hoe nu verder. Of ik vind dat eigenlijk iets nuttigers zou moeten doen. Ik ben voor mijn gevoel mijn creatiekracht totaal verloren en ik moet nu moeite doen om het weer te kunnen voelen en ervaren. Ik zie kinderen (vriendinnen van mijn dochter) stoppen met spelen omdat het ‘kinderachtig’ zou zijn. Echt zo ontzettend jammer vind ik dat! Ik ben van mening dat het super belangrijk is voor kinderen om hun creatiekracht te blijven ontwikkelen. Op allerlei manier. Met sport, spel, knutselen, dingen maken met je handen of dingen doen met je lichaam. En vrij spelen helpt daar enorm bij.

Voordelen

Spelen heeft zoveel positieve effecten. Al spelend leer je ontzettend veel. Zingen is bijvoorbeeld super verbindend. Toneelspel helpt enorm om samen te werken. Dansen leert je je lichaam te voelen en te sturen en het voelt bevrijdend.

Ook voor volwassenen zijn de voordelen van spelen enorm. Het is stress verlagend, het zorgt voor positieve energie, het houdt je hoofd weg van je zorgen, het voelt vrij en bevrijdend. Het stimuleert je probleemoplossend vermogen. Het geeft zelfkennis. Allemaal voordelen voor onszelf, om creatiever te worden, voor meer plezier, en ter ontspanning. En daarnaast geven we daarmee ook het goede voorbeeld. Zodat het logisch is om te blijven spelen voor onze kinderen.

Spelend coachen

Ik ben nu aan het broeden om een vorm van coaching aan te bieden waarbij spelen een rol gaat spelen. Spelend coachen. Het idee maakt me heel blij, maar ik weet nog niet hoe het eruit moet gaan zien.

Hoe vaak speel jij? Welke speelactiviteiten zouden jou helpen om creatiever te worden? Welke zou je echt willen uitproberen? Welke doe je al? Ik ben benieuwd! Laat je het me weten?

Reageer via mijn Facebookpagina of via mail@heleenbuikema.nl.