Op 1 februari ben ik begonnen met de opleiding Holistisch masseur/massagetherapie.
14 maanden tot ik mezelf holistisch masseur mag noemen met de mogelijkheid door te studeren tot massagetherapeut (4 jaar in totaal).
- Werken met mijn handen,
- een fysiek vak leren,
- werken met energie,
- werken vanuit rust,
- aanraken, een van de meest menselijke aspecten van het leven, wij mensen hebben aanraking nodig om te kunnen overleven, letterlijk,
- de ander een ontspannen gevoel geven,
- pijnpunten moeten niet veranderen, belangrijker is om te zijn bij wat er is,
- compassie en acceptatie,
- aandacht.
Zijn bij wat er is
De school waar ik dit leer heeft als belangrijkste pijler: pijn moet niet weg, het gaat vooral om zijn bij wat er is. Er moet dus niks tijdens een massage. Even helemaal niks moeten. Maar het mooie is dat door aanraking vanzelf stroming ontstaat. En dat door stroming zaken dan toch vanzelf veranderen. Misschien dat niet direct de pijn weg is, maar het werkt in op het lichaam waardoor de energie weer gaat stromen, de bloedsomloop beter gaat stromen, de cellen worden sneller vernieuwd en hersteld.
Menselijk lichaam
Door de lessen Medische basiskennis herinner ik me ineens hoe leuk ik biologie vond op school en dan vooral het menselijk lichaam. Tijdens mijn opleiding HBO Psychologie had ik biologische psychologie in het Engels. Man, wat was dat moeilijk. Al die zenuwbanen en stofjes die daarop in werken, in het Engels. Het duizelde me weet ik nog. En tegelijk vond ik het machtig interessant.
Net als nu. Cellen, weefsels, leukocyten, lysosomen, eiwitsynthese, fosfolipiden, membranen, osmose etc. etc. Ik vind het zo machtig interessant. Moeilijk, maar ik geniet ervan om het te leren begrijpen. Waarom? Ik weet het eigenlijk niet. Die interesse komt van binnenuit. Misschien omdat het me leert hoe het leven in elkaar zit. Ik kan me er een voorstelling van maken hoe het werkt in mijn lichaam. Het lichaam zit zó fantastisch ingenieus in elkaar! Ik vind het geweldig.
Holisme
Het mooie van mijn vooropleidingen is dat het holistische en energetische stuk al deels bekend is. Dat ik direct kan masseren met deze voorkennis maakt het voor mij fijner, mooier, leuker. Als ik met mijn aandacht bij de energie in mijzelf en de ander ben, voelt de ander dit. Dat vind ik zo mooi.
Aanraken kan ook heel emotioneel zijn. Het fysieke, het lichamelijke komt er nu bij voor mij. Alsof de cirkel rond is. Ziel/energie, hart/emoties en nu het lichaam. Maar dan niet in het hoofd, maar juist de energie door mijn handen laten stromen. Voelen. Ik word er helemaal blij van.
Ontspanning
En… ik vind het leueueueueueueuk!!!! Wauw, wat geniet ik ervan om mensen te masseren. Ik vind het géwéldíg leuk. Ontzettend fijn om vanuit ontspanning, vanuit ZIJN dit te doen en dan tegelijkertijd toch fysiek flink aan het werk te zijn. Ik voel me dankbaar. Dit voelt als thuiskomen. Het past bij me. Nu al, na anderhalve maand, heb ik meer cliënten dan ik tijdens mijn hele kindercoachopleiding heb gehad. Ik zie mezelf dit doen. Het stroomt. Zo blij.
Verandering
Wat dit betekent voor mijn huidige praktijk? Verandering, dat is alles wat ik voor nu kan zeggen. Ik zie me dit wel allebei doen. Voorlopig blijf ik deze blog schrijven. Want ook dat vind ik leuk heb ik gemerkt. Leuke dingen doen… waar ken ik dat ook alweer van? 😉 Zie mijn blog van een tijdje geleden ‘Het proces van het niet weten’.
Oefensessie?
Voor nu: Je bent welkom voor een oefensessie. Graag, want ik wil heel graag veel oefenen. Het maakt mij blij en ik maak jou blij. Stuur me alsjeblieft een persoonlijk bericht, dan maken we een afspraak.
Handen
Ten slotte nog deze mooie tekst over handen, die zo mooi passend is, waarin massage ook genoemd wordt:
“Oma, hoe ga je om met pijn?”
“Met je handen, lieverd. Als je het met je verstand doet, verhardt de pijn nog meer.”
“Met je handen, oma?”
“Ja, ja. Onze handen zijn de antennes van onze ziel. Wanneer je ze beweegt door te naaien, koken, schilderen, de aarde aan te raken of in de aarde te zinken, sturen ze signalen van zorgzaam naar het diepste deel van jou en je ziel kalmeert. Op deze manier hoeft ze geen pijn meer te sturen om het te laten zien.”
“Zijn handen echt zo belangrijk?”
“Ja, mijn meisje. Denk aan baby’s: ze leren de wereld kennen dankzij hun aanrakingen. Als je naar de handen van oudere mensen kijkt, vertellen ze meer over hun leven dan elk ander deel van het lichaam. Alles wat met de hand gemaakt wordt, zo gezegd, is met het hart gemaakt omdat het echt zo is: handen en hart zijn verbonden. Masseussen weten dit: wanneer ze iemands lichaam aanraken met hun handen, creëren ze een diepe verbinding. Denkend aan geliefden: Als hun handen aanraken, houden ze op de meest sublieme manier van elkaar.”
“Beweeg ze mijn meisje, begin met hen te creëren en alles in je zal bewegen. De pijn gaat niet voorbij. Maar het wordt het beste meesterwerk. En het doet geen pijn meer. Omdat je erin geslaagd bent om je essentie te borduren.”
Bron: Elena Barnaba